آشنایی با شبكه‌های لرزه‌نگاری مركز لرزه‌نگاری كشوری - Seismic Local Networks of the Iranian Seismological Center

مؤسسه ژئوفیزیك دانشگاه تهران، كار ثبت و تعیین محل زمین‌لرزه‌ها را از سال 1337 (1958 میلادی)، با احداث اولین ایستگاه لرزه‌نگاری در تهران آغاز كرد. در دهه 1960 میلادی ایستگاه‌های لرزه‌نگاری كشور به 5 ایستگاه آنالوگ نصب شده در شهرهای تهران، تبریز، مشهد، شیراز و كرمانشاه افزایش یافت.

از این تعداد 3 ایستگاه تبریز، مشهد و شیراز زیرمجموعه شبكه لرزه‌نگاری استاندارد جهانی (WWSSN) بودند.  در سال 1354(1975 میلادی) یك آرایه 7 ایستگاهی موسوم به آرایه بلند دوره ایران (ILPA) برای اهداف خاص و نیز فراهم آوردن اطلاعات لرزه‌ای مناسب جهت تحقیقات زلزله‌شناسی در جنوب غربی تهران نصب گردید.

در سالهای ابتدایی دهه 1360 خورشیدی در چند نقطه دیگر كشور از جمله بروجن، مینودشت، سد مهاباد، قمصر كاشان و قلعه‌قاضی هرمزگان، توسط مؤسسه ژئوفیزیك ایستگاه‌های لرزه‌نگاری آنالوگ نصب و راه‌اندازی گردید. تا سال 1374، ثبت و گزارش زمین‌لرزه‌های رخداده در كشور توسط این ایستگاه‌های لرزه‌نگاری آنالوگ صورت می‌گرفت.

با تأمین تجهیزات لرزه‌نگاری جدید از نوع رقمی، نصب دستگاه‌های لرزه‌نگاری جدید در سال 1374 در شبكه‌های لرزه‌نگاری تهران و تبریز آغاز و در سالهای بعد با نصب تجهیزات در شبكه‌های لرزه‌نگاری سمنان، قوچان، یزد، ساری، اصفهان، شیراز، مشهد، كرمانشاه، بیرجند و خرم‌آباد شبكه‌های لرزه‌نگاری توسعه یافتند. در سال 1389 نیز، شبكه‌های لرزه‌نگاری میناب، كرمان، شهركرد و همدان نیز به‌صورت آزمایشی راه‌اندازی شده است.

ایستگاه‌های لرزه‌نگاری این شبكه‌ها مجهز به لرزه‌نگارهای كوتاه دوره، باند متوسط، باند پهن و باند بسیار پهن سه مؤلفه‌ای هستند. این مركز در حال حاضر با بهرهگیری از 85 ایستگاه لرزهنگاری رقمی، در قالب 16 شبكه لرزهنگاری محلی، چهار پایگاه لرزهنگاری تك ایستگاهی و دو ایستگاه درون چاهی فعالیت دارد، كه بسیاری از مناطق لرزه‌خیز كشور را تحت پوشش قرار می‌دهد (شكل زیر):

شبكه‌های لرزه‌نگاری مركز لرزه‌نگاری كشوری

شبكه‌های لرزه‌نگاری مطابق برنامه‌های كوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلند‌مدت در نواحی مختلف كشور در حال توسعه و افزایش است. اطلاعات ثبت شده توسط ایستگاه‌های لرزه‌نگاری در سطح كشور، به‌طور پیوسته از طریق سیستم رادیوئی به مراكز شبكه‌ها‌ در استانها مخابره شده و مراكز شبكه‌ها نیز به دو طریق VPN و ماهواره‌ای، بطور پیوسته با مركز لرزه‌نگاری كشوری در تهران ارتباط دارند.

‌‍ایستگاه‌های لرزه‌نگاری کوتاه دوره مجهز به لرزه‌نگار SS1 (با فركانس ویژه یك هرتز) است. ایستگاه‌های لرزه‌نگاری با باند متوسط مجهز به لرزه‌نگارهای Trillium-40s و ایستگاه‌های لرزه‌نگاری باند پهن و بسیار پهن مجهز به لرزه‌نگارهای CMG3ESP-120s و CMG3T-360s و Trillium-240s هستند.

بزرگی زمین لرزه‌ها بر اساس بزرگی ناتلی (1973) MN اصلاح شده توسط رضاپور (2005) كه به‌صورت زیر تعریف شده است، گزارش می‌شود:

که در آن، νبیشینه دامنه بر حسب نانومتر بر ثانیه و d فاصله رومرکز زمین لرزه بر حسب کیلومتر است.


لینک های مرتبط و مفید:
» ایستگاه های لرزه نگاری در کشور
» اطلاعات آنلاین آخرین زمین لرزه های کشور
» اطلاعات بیشتر...

منبع:
مركز لرزه‌نگاری كشوری - بانك داده برخط
موسسه ژئوفيزيک، دانشگاه تهران

باز نشر:
www.smsm.ir
سایت مرجع مهندسی ایران

مطالب پیشنهادی:
اسمزی معکوس  
تصاویر برخی از هواپیماهای جنگی کشور  
کتاب آموزش زبان انگلیسی  The AZ Correct English  
دانلود جزوه آموزشی نرم افزار ETAP Power Station  
مهندسی معكوس چیست؟  
How Does a Hydroelectric Dam Work  
آشنایی با دوربین های مداربسته سقفی (DOME) و رفع مشکلات متداول در نصب  
آشنایی با برخی از عبارات رایج در سیستم دزدگیر اتومبیل  
 

نوع مطلب : مهندسی عمران - عمران
نوشته شده در شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۱ توسط SMSM |           |